تحلیل ادارکی از شاخص های توسعه خدمات بهداشتی- درمانی در استان کردستان

یکی از ابعاد مهم توسعه پایدار در بخش توسعه انسانی؛ توسعه بخش سلامت و نحوه دسترسی افراد جامعه به خدمات بهداشتی و درمانی است. ارتقای سطح سلامت یک جامعه؛ زیربنای هر حرکت و اقدام در برنامه ریزی اقتصادی و اجتماعی محسوب می شود. تحقیق به دنبال پاسخ به این سوال پرداخته که نحوه توزیع خدمات بهداشتی در استان کردستان چگونه بوده است؟ مطالعه حاضر با هدف تعیین درجه توسعه یافتگی و سطح بندی شهرستان های استان کردستان از نظر بهره مندی ازشاخص های بهداشتی درمانی با استفاده از روش تاپسیس خطی انجام گرفته است. این مطالعه تحلیلی به صورت مقطعی در سال 1393 با استفاده از 34 متغیر درسه شاخص (خدمات بهداشت روستایی؛ نهادی؛  نیروی انسانی متخصص) از طریق روش اسنادی( سالنامه آماری) داده ها جمع اوری شده­اند. جامعه آماری شامل10 شهرستان شامل می گردد. بدین جهت برای اطمینان از صحت داده ها و دقت در انجام محاسبات از نرم افزار Spss استفاده و جهت ترسیم نقشه برخورداری شهرستان ها از نرم افزار Arc GIS  استفاده شده است.نتایج نشان از اختلاف زیادی بین شاخص های بهداشتی و درمانی در سطح شهرستان ها وجود دارد؛ بطوریکه غالب شهرستان ها در برخی از متغیرها در محرومت مطلق قرار دارند. نتایج از شیوه توزیع خدمات بهداشتی نشان داد؛ شهرستان سنندج و سقز برخوردار؛ شهرستان بیجار؛ قروه؛ مریوان و بانه نیمه برخوردار و شهرستان کامیاران محروم  و شهرستان سرواباد؛ دهگلان؛ دیواندره خیلی محروم  هستند. پیشنهاد می گردد؛ برنامه ریزی توسعه خدمات بهداشتی و درمانی براساس شاخص های جمعیتی و اولویت بندی مناطق محروم انجام بگیرد.